BHARATA-NATJAM

Najpopularniejszy ze stylów, nauczany i wykonywany w całych Indiach i poza nimi, mimo że jego kolebką jest Tamilnadu. Wywodzi się z tańca świątynnego. W rytuałach odprawianych na cześć świątynnych bóstw brały udział dewadasi, tancerki "poślubione bogom". Uważa się także, że oddawały się bogom i lokalnemu władcy - protektorowi świątyni. Z tego powodu chciano zakazać tego tańca. Nie stało się tak dzięki Rekumini Dewi, która wypracowała "czystą postać" tego tańca - bharata-natjam.

Taniec jest przeważnie wykonywany przez jednego tancerza, nadal częściej przez kobiety niż mężczyzn. Towarzyszy mu muzyka stanu Karnataka, którą gra zespół ćinna melam. Dyrygent (nattuwanar) wybija rytm parą talerzy i zapowiada kolejne dżati - układy taneczne. Rytmiczność muzyki podkreślają bransolety z dzwoneczkami (ghungru), które tancerki noszą wokół kostek.

Według tradycji każdy występ powinien składać się z siedmiu etapów:


   1. alarippu - modlitwa do patronującego bóstwa,
   2. dżatiswaram - fragment techniczny wykorzystujący nrytta,
   3. śabda - wprowadzenie do nrytja,
   4. warnam - skomplikowany układ zawierający elementy nrytja i nrytt,
   5. padam - część wyrażająca miłość poprzez nrytja,
   6. tillana - dynamiczny fragment o skomplikowanej choreografii,
   7. śloka - rytmiczna recytacja poezji religijnej.

TAŃCE:
1.http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=p … re=related
2.http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=p … re=related
3.http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=p … re=related

żródło: zakatkiswiataktorewartopoznac